Alweer een maand Down Under
Door: Wout Nelissen
Blijf op de hoogte en volg Wout
16 Oktober 2013 | Australië, Devon Meadows
Hallo allemaal,
Allereerst dankjewel voor alle leuke berichtjes, zo lang als jullie die blijven sturen zal ik zorgen dat er een leuk verhaal voor jullie te lezen is :) Sorry dat het deze week ruim 2 weken heeft geduurd voordat er een nieuw verslag kwam, maar ik vond dat er te weinig was gebeurd om iets leuks te schrijven.
In het laatste weekend van september was de finale van het Footy-seizoen, Footy is het Australische voetbal en is heel populair, je kunt je kentekenplaat zelfs in de kleuren van je favoriete club laten maken! De drie gebroeders zijn allemaal fan van een ander team, wat natuurlijk wel apart is: in Nederland heb je hele families waarvoor maar één club telt, iets anders komt er niet in. De gebroeders zijn zelfs (soms met succes) elkaar kinderen aan het beïnvloeden zodat fan worden een andere team dan dat van hun vaders.
Op de zaterdag van de finale ben ik naar twee auto's wezen kijken, welke het helaas allebei niet zijn geworden. Tussendoor heb ik de wedstrijd gekeken bij Darren en zijn gezin (1 van de Schreursen, Schreurs of hoe je het ook zegt). Dit was wel apart om te zien, een heel gezin dat zit te schreeuwen voor de televisie en in de kleuren van hun team uit is gedost. Dit zullen we in Nederland ook wel hebben, maar ik kom uit een gezin waar de meest bedreven sport transport is, hiervoor hoef je niet voor de televisie of in een stadion te zitten schreeuwen.
Doordat ik binnen twee weken geen auto heb kunnen vinden, moest ik de maandag na dit weekend de ute in leveren, wat betekende dat mijn vervoer beperkt was tot het mee rijden met Vicchay van en naar het werk en gehaald en gebracht worden door anderen. Gelukkig heb ik op die vrijdag een auto gevonden die ik wél heb gekocht, en die sinds maandag hier op de stoep staat. Het is een Holden Vectra (zie foto), hij ziet er hetzelfde uit als een Opel en dat komt omdat Holden net als bijvoorbeeld Vauxhall een zusje is van Opel. Ik heb dus twee weken lang niet veel anders gedaan dan naar het werk gaan en in de weekenden ben ik één keer op een vrijdag naar Elliot geweest (die van aflevering 2), we hebben ons goed vermaakt, maar het is een rit van 35 kilometer enkel en ik kan moeilijk van hem eisen dat ie mij elke keer haalt en brengt in het weekend. Gelukkig hoeft dat nu niet meer en kan ik weer gaan en staan waar ik wil!
Australië heeft veel verschillende maximum snelheden die gelukkig wel goed aan staan gegeven, hier wordt absoluut niet bezuinigd op verkeersborden! Het nadeel van het overschot aan verkeersborden is ook het overschot aan flitspalen (het één financiert waarschijnlijk het ander). Vandaag heb vertelde Peter mij dat ik in zijn ute 9 km/h te hard heb gereden terwijl ik werd geflitst, dit komt neer op een boete van $180! Je hebt hier net als in Nederland een puntenrijbewijs, waarbij mijn overtreding al meteen 1 van de 13 punten had gekost. Wanneer je hier in Australië een auto koopt moet hij roadworthy zijn (zegmaar APK gekeurd) bij de overdracht. Daarnaast moet de auto geregistreerd zijn, wat betekent dat je een kentekenplaat heb en dat je een soort van WA-verzekering hebt. Je betaalt een soort van wegenbelasting via deze registratie, ook betaal je een bepaald percentage van de aanschafprijs aan de staat wanneer je hem over draagt, je kunt dit makkelijk beïnvloeden en vooral bij een oudere auto zoals de mijne, ik heb bijvoorbeeld gezegd dat ik maar één derde heb betaald van wat ik er werkelijk voor had betaald waardoor ik met nog geen 100 dollar klaar was.
Ondanks dat ik tot afgelopen maandag autoloos ben geweest, heb ik toch wel iets gezien van Australië: vorige week dinsdag en gisteren ben ik met Paul mee geweest naar verschillende mensen die cactussen hebben, Paul is lid van de cactusvereniging in Victoria en doet voor die vereniging ook wat foto's en films maken voor hun Youtube-pagina. Ik ging niet mee vanwege die cactussen en Paul weet dat ook, maar meer om wat meer te zien van Australië en om de verhalen te horen van de mensen, welke meestal al op leeftijd raken en hun nodige avonturen hebben mee gemaakt.
Ik heb inmiddels Peter ook ontmoet, hij is dus op zijn 15e met zijn ouders vanuit Tegelen geëmigreerd naar Australië: je hoort in zijn Engels dat hij uit Nederland komt en hij spreekt ook nog steeds Limburgs en vindt het leuk om dit met mijn te spreken. Het grappige is dat hij een licht Engels accent in zijn Limburgs heeft, en dat wanneer het te technisch wordt hij zonder dat hij er erg in heeft over stapt op het Engels.
Ik ben inmiddels ook al begonnen aan het uitvoeren van mijn stage-opdracht, het composteren van het groenteloof dat vrij komt op het bedrijf. Hierbij moet er met tractors en andere machines worden gewerkt en ik deed het blijkbaar goed genoeg, want Mark (Schreurs) heeft me daarna op een half uur na de hele middag rond laten rijden met de machine, ik begon me thuis te voelen!
In de laatste weken heb ik twee keer avondeten gekookt, één keer zuurkoolschotel (bedankt voor het recept mam) en vanavond een stir-fry. De zuurkoolschotel was redelijk gelukt, maar omdat de zuurkool niet vers was (ingeblikt) en omdat er te veel melk bij de puree zat smaakte hij niet zoals thuis, maar al doende leert men. Vicchay en zijn moeder hebben er ook van geproefd en vonden het natuurlijk niet lekker, weten ze ook hoe ik me elke dag voel bij hun gerechten :) Een stir-fry kun je maken met alle soorten groenten en vlees, net wat je lekker vindt. Je snijdt alles in dunne reepjes en je wokt het dan, waarbij je eerst het vlees aanbakt, daarna groenten toevoegt en als laatste een speciale saus er aan toe voegt. Mijn stir-fry bestond uit rundvlees met kohlrabi, prei en andijvie, ik had ook nog champignons maar daarvoor was de pan al te vol.
Nou dit was het dan weer, tot de volgende keer en vergeet niet naar de foto's te kijken!
Take care,
Wout
Allereerst dankjewel voor alle leuke berichtjes, zo lang als jullie die blijven sturen zal ik zorgen dat er een leuk verhaal voor jullie te lezen is :) Sorry dat het deze week ruim 2 weken heeft geduurd voordat er een nieuw verslag kwam, maar ik vond dat er te weinig was gebeurd om iets leuks te schrijven.
In het laatste weekend van september was de finale van het Footy-seizoen, Footy is het Australische voetbal en is heel populair, je kunt je kentekenplaat zelfs in de kleuren van je favoriete club laten maken! De drie gebroeders zijn allemaal fan van een ander team, wat natuurlijk wel apart is: in Nederland heb je hele families waarvoor maar één club telt, iets anders komt er niet in. De gebroeders zijn zelfs (soms met succes) elkaar kinderen aan het beïnvloeden zodat fan worden een andere team dan dat van hun vaders.
Op de zaterdag van de finale ben ik naar twee auto's wezen kijken, welke het helaas allebei niet zijn geworden. Tussendoor heb ik de wedstrijd gekeken bij Darren en zijn gezin (1 van de Schreursen, Schreurs of hoe je het ook zegt). Dit was wel apart om te zien, een heel gezin dat zit te schreeuwen voor de televisie en in de kleuren van hun team uit is gedost. Dit zullen we in Nederland ook wel hebben, maar ik kom uit een gezin waar de meest bedreven sport transport is, hiervoor hoef je niet voor de televisie of in een stadion te zitten schreeuwen.
Doordat ik binnen twee weken geen auto heb kunnen vinden, moest ik de maandag na dit weekend de ute in leveren, wat betekende dat mijn vervoer beperkt was tot het mee rijden met Vicchay van en naar het werk en gehaald en gebracht worden door anderen. Gelukkig heb ik op die vrijdag een auto gevonden die ik wél heb gekocht, en die sinds maandag hier op de stoep staat. Het is een Holden Vectra (zie foto), hij ziet er hetzelfde uit als een Opel en dat komt omdat Holden net als bijvoorbeeld Vauxhall een zusje is van Opel. Ik heb dus twee weken lang niet veel anders gedaan dan naar het werk gaan en in de weekenden ben ik één keer op een vrijdag naar Elliot geweest (die van aflevering 2), we hebben ons goed vermaakt, maar het is een rit van 35 kilometer enkel en ik kan moeilijk van hem eisen dat ie mij elke keer haalt en brengt in het weekend. Gelukkig hoeft dat nu niet meer en kan ik weer gaan en staan waar ik wil!
Australië heeft veel verschillende maximum snelheden die gelukkig wel goed aan staan gegeven, hier wordt absoluut niet bezuinigd op verkeersborden! Het nadeel van het overschot aan verkeersborden is ook het overschot aan flitspalen (het één financiert waarschijnlijk het ander). Vandaag heb vertelde Peter mij dat ik in zijn ute 9 km/h te hard heb gereden terwijl ik werd geflitst, dit komt neer op een boete van $180! Je hebt hier net als in Nederland een puntenrijbewijs, waarbij mijn overtreding al meteen 1 van de 13 punten had gekost. Wanneer je hier in Australië een auto koopt moet hij roadworthy zijn (zegmaar APK gekeurd) bij de overdracht. Daarnaast moet de auto geregistreerd zijn, wat betekent dat je een kentekenplaat heb en dat je een soort van WA-verzekering hebt. Je betaalt een soort van wegenbelasting via deze registratie, ook betaal je een bepaald percentage van de aanschafprijs aan de staat wanneer je hem over draagt, je kunt dit makkelijk beïnvloeden en vooral bij een oudere auto zoals de mijne, ik heb bijvoorbeeld gezegd dat ik maar één derde heb betaald van wat ik er werkelijk voor had betaald waardoor ik met nog geen 100 dollar klaar was.
Ondanks dat ik tot afgelopen maandag autoloos ben geweest, heb ik toch wel iets gezien van Australië: vorige week dinsdag en gisteren ben ik met Paul mee geweest naar verschillende mensen die cactussen hebben, Paul is lid van de cactusvereniging in Victoria en doet voor die vereniging ook wat foto's en films maken voor hun Youtube-pagina. Ik ging niet mee vanwege die cactussen en Paul weet dat ook, maar meer om wat meer te zien van Australië en om de verhalen te horen van de mensen, welke meestal al op leeftijd raken en hun nodige avonturen hebben mee gemaakt.
Ik heb inmiddels Peter ook ontmoet, hij is dus op zijn 15e met zijn ouders vanuit Tegelen geëmigreerd naar Australië: je hoort in zijn Engels dat hij uit Nederland komt en hij spreekt ook nog steeds Limburgs en vindt het leuk om dit met mijn te spreken. Het grappige is dat hij een licht Engels accent in zijn Limburgs heeft, en dat wanneer het te technisch wordt hij zonder dat hij er erg in heeft over stapt op het Engels.
Ik ben inmiddels ook al begonnen aan het uitvoeren van mijn stage-opdracht, het composteren van het groenteloof dat vrij komt op het bedrijf. Hierbij moet er met tractors en andere machines worden gewerkt en ik deed het blijkbaar goed genoeg, want Mark (Schreurs) heeft me daarna op een half uur na de hele middag rond laten rijden met de machine, ik begon me thuis te voelen!
In de laatste weken heb ik twee keer avondeten gekookt, één keer zuurkoolschotel (bedankt voor het recept mam) en vanavond een stir-fry. De zuurkoolschotel was redelijk gelukt, maar omdat de zuurkool niet vers was (ingeblikt) en omdat er te veel melk bij de puree zat smaakte hij niet zoals thuis, maar al doende leert men. Vicchay en zijn moeder hebben er ook van geproefd en vonden het natuurlijk niet lekker, weten ze ook hoe ik me elke dag voel bij hun gerechten :) Een stir-fry kun je maken met alle soorten groenten en vlees, net wat je lekker vindt. Je snijdt alles in dunne reepjes en je wokt het dan, waarbij je eerst het vlees aanbakt, daarna groenten toevoegt en als laatste een speciale saus er aan toe voegt. Mijn stir-fry bestond uit rundvlees met kohlrabi, prei en andijvie, ik had ook nog champignons maar daarvoor was de pan al te vol.
Nou dit was het dan weer, tot de volgende keer en vergeet niet naar de foto's te kijken!
Take care,
Wout
-
16 Oktober 2013 - 14:33
Ans Seijkens:
Ha Woutje,
Je zuurkoolschotel ziet er goed uit.
Mooie auto.
Veel succes met je project en geniet van de mooie stage!!
xxTante Ans.
-
16 Oktober 2013 - 14:49
Mirthe Nelissen:
Haaa Wout!
Wat un verhaal hej!
Un schon autoke gekocht zaag ik, kunde ok waat gaon rondtoure om wat vant land te zi das wel mooi.
Hedde verder al veul minse ontmoet die ow rond wille gidsen?
Wel leuk dat ge ow maaltijde van thoes het gemaakt haha, zo lierde dao nog is wat he.
Ik huurde trouwens dat de mugge ow dao wel moste hebbe? ;)
Succes met ow stageopdracht wa,
Groete Mirthe -
18 Oktober 2013 - 09:38
Ronald Thijssen:
Woutje,
Skon verhaaltje, succes met ow stageopdracht! Spreke os!
Gruße,
Ronald -
20 Oktober 2013 - 09:29
José Koopmans:
Hallo Wout, Wat weer een lang verhaal zeg.
De moeite waard om te lezen.
Een mooie auto, maar niet te hard scheuren.
Hoe warm is het eigenlijk daar?
De muggen hebben je goed te pakken.
Verder veel succes en tot de volgende keer.
Groetjes van ons allemaal.
José en de rest van de fam. uit Brabant. -
25 Oktober 2013 - 20:53
Ome Andre:
Hallo Wout
Heb je nog wel tijd om je stage opdrachten te maken als je zoveel moet schrijven, koken en het land moet verkennen met je schuurijzer?
Maar let wel op de snelheid.
Voor het geld wat je moet betalen voor te hard rijden, kun je beter bier van drinken of zuipen.
Of kennen ze dat daar onder aan de wereld bol niet?
Wout, ik heb ook nog wel een lekker recept voor jou, verzekerd van succes!!!!!!!!!
Een kilo gehakt, kruiden er op en rul aanbakken.
Als het gehakt bijna gaar is, dan nog 3 fijn gesneden uien mee bakken.
Een kilo aardappelen koken en puree van maken.
Anderhalve kilo prei koken en goed uit laten lekken.
Een vuurvaste schaal invetten met boter.
Schaal vullen met dun laagje aardappel puree, dan gehakt met uien, prei en vervolgens de rest van de aardappel puree.
Vervolgens de puree bestrooien met kruidenpaneermeel, daarboven op klontjes boter over de hele schaal verdeeld.
Als een na laatste de preischotel in de oven, de oven op grillstand zetten en een lekker bruin korstje er op laten komen. (niet zwart!!!!)
En als laatste smakelijk eten!!
Succes! ook in de nacht, dit is een gerecht waar de lakens of dekens van je bed s nachts bol van gaan staan.
(Dit is ongeveer voor 4/5 personen.)
Verder nog veel plezier en tot het volgende verhaal.
Gr.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
