De kop is eraf!
Door: Wout Nelissen
Blijf op de hoogte en volg Wout
25 September 2013 | Australië, Devon Meadows
Hallo allemaal!
Het is weer een week geleden en er zijn weer heel wat nieuwe ervaringen bij gekomen, de moeite waarde voor een nieuw verhaal! Om jullie vast te waarschuwen: dit wordt weer een verslag zoals het vorige, dus je hoeft (nog) geen cowboyverhalen met krokodillen, kangoeroes of possums te verwachten. Voor wie een hekel heeft aan biologie: sla de komende alinea over!
De drie gebroeders Schreurs leggen veel uit over het bedrijf en over hun gedeelte binnen de bedrijfsvoering, zo ga ik (wanneer er tijd voor is) met hen mee waarbij ze mij van alles uit leggen over de manier waarop ze iets doen. Het zijn een beetje idealisten als het gaat om duurzaamheid, zij willen het stukje wereld dat zij bewerken beter achter laten waardoor het ook voor komende generaties nog goed genoeg is om kwaliteit te kunnen oogsten. Zo is het gebruik van pesticiden en fungiciden (stofjes die het gewas beschermen tegen beestjes en schimmels) nihil en ondanks dat ook de buren groenten telen, hebben ze minder last van ziekten en plagen dan andere bedrijven! Dit komt doordat zij de natuur haar werk laten doen zodat ook antagonisten een kans krijgen om zich te ontwikkelen (beestjes die roven op de "slechte" beestjes). Wanneer er net zoals op de meeste plaatsen op de normale manier en met de normale hoeveelheid gewasbeschermingsmiddelen worden toegediend, gaan niet alleen die slechte beestjes, maar ook de antagonisten dood. Dit zorgt ervoor dat wanneer de omstandigheden opeens heel goed zijn voor de slechteriken, deze zich explosief kunnen ontwikkelen doordat deze over komen vliegen van andere gebieden, waarbij de antagonisten in de meeste gevallen te laat zijn. Nu duidelijk is hoe mijn opdracht eruit gaat zien, ben ik begonnen met het plan van aanpak wat allemaal wel lekker vordert. De verleiding is al een paar keer te groot geweest om op een "office day" aan het verslag te blijven werken: vanuit het kantoor heb je een mooi uitzicht op alles wat er gebeurt, dus wanneer het even niet meer wilde ging ik met één van de gebroeders of één van de medewerkers mee om te zien wat er gebeurde en om foto's te maken.
Genoeg voor jullie over dingen die je amper kunt zien en wat jullie net zo veel zal interesseren als de gemiddelde grootte van die beestjes. Ik zit niet alleen maar oogstend of kijkend naar insecten in het veld, er is ook nog plaats voor een sociaal leven. Zo ben ik afgelopen vrijdag naar Marc geweest, een Australiër met een Canadees paspoort (of een Canadees met een Australisch paspoort, hij heeft er ieder geval twee) die sinds een jaar of 4 vanuit Canada naar Australië is gekomen. We hebben gewoon bij hem in de woonkamer gezeten, hij heeft namelijk een zoontje van een paar maanden oud en aangezien zijn verloofde doordeweeks met hem in de weer is wisselt hij haar af zodat ze in het weekend een beetje bij kan komen. Veel spannender dan dit wordt het niet, het onderwerp van gesprek kwam vaak neer over de verschillen tussen Australië, Canada en Nederland. De zaterdag had ik van alles wat ik graag wilde gaan doen, echter was ik tegen bedtijd het huis nog niet uit geweest. Zondag was ik van plan om in het begin van de dag bij Elliot en Steph langs te gaan, zij wonen samen en Steph is de dochter van Mark (1 van de gebroeders). Rond 12 uur vertrok ik voor een ritje van 40 minuten, echter had ik rond een uur of 3 hun huis nog steeds niet gevonden, en na dat ik bij een tankstation eens was gaan vragen waar ik nou eigenlijk zat en waar ik heen moest, bleek ik geeneens in de richting te zitten! Een uur daarna had ik met dank aan de pompbediende de weg gevonden, waarna Elliot en ik naar auto's zijn gaan kijken, volgende week zal Peter terug zijn en dan moet ik die fijn ute weer in leveren :(
Hier in huis bij Vicchay wordt altijd traditioneel Cambodjaans gekookt, de bijnaam rijstpikkers voor Aziaten is hierbij niet misplaatst: in plaats van brood eten ze rijst en in plaats van aardappelen eten ze.... rijst. Ze hebben een speciale rijstkoker die gedurende de hele dag de rijst op een eetbare temperatuur houdt (goed voor je weerstand tegen salmonella). Gisteren stond er varkensvlees op het menu samen met eendeneieren, wat op zich nog niet zo gek is, alleen zijn de eieren bevrucht en worden ze een paar dagen voor het uitkomen buiten de broedkamer gelegd zodat het jong zich niet verder ontwikkelt: het resultaat is dat er een bijna geboren eendenkuiken in zit, dit koken ze (in het ei) en dit eten ze dan (gepeld) op. Dit alles natuurlijk vergezeld door rijst. Omdat ik geen varkensvlees mag (religie enzo) en het idee van een heel eendenkuiken eten ook niet echt eetlustbevorderlijk werkte, ben ik maar wat inkopen gaan doen waarna ik restaurant De Gouden Bogen aan het gedaan voor een gevarieerde maaltijd met aardappelen, groenten en vlees. Vandaag stond er hier in huis kippenpootjes op het menu, zie foto's. Ik ben van plan om voor Vicchay en zijn moeder zuurkoolschotel te maken, zodat ze kennis maken met "normaal" eten.
Dat was het weer voor deze ronde,
No worries!
Wout
Het is weer een week geleden en er zijn weer heel wat nieuwe ervaringen bij gekomen, de moeite waarde voor een nieuw verhaal! Om jullie vast te waarschuwen: dit wordt weer een verslag zoals het vorige, dus je hoeft (nog) geen cowboyverhalen met krokodillen, kangoeroes of possums te verwachten. Voor wie een hekel heeft aan biologie: sla de komende alinea over!
De drie gebroeders Schreurs leggen veel uit over het bedrijf en over hun gedeelte binnen de bedrijfsvoering, zo ga ik (wanneer er tijd voor is) met hen mee waarbij ze mij van alles uit leggen over de manier waarop ze iets doen. Het zijn een beetje idealisten als het gaat om duurzaamheid, zij willen het stukje wereld dat zij bewerken beter achter laten waardoor het ook voor komende generaties nog goed genoeg is om kwaliteit te kunnen oogsten. Zo is het gebruik van pesticiden en fungiciden (stofjes die het gewas beschermen tegen beestjes en schimmels) nihil en ondanks dat ook de buren groenten telen, hebben ze minder last van ziekten en plagen dan andere bedrijven! Dit komt doordat zij de natuur haar werk laten doen zodat ook antagonisten een kans krijgen om zich te ontwikkelen (beestjes die roven op de "slechte" beestjes). Wanneer er net zoals op de meeste plaatsen op de normale manier en met de normale hoeveelheid gewasbeschermingsmiddelen worden toegediend, gaan niet alleen die slechte beestjes, maar ook de antagonisten dood. Dit zorgt ervoor dat wanneer de omstandigheden opeens heel goed zijn voor de slechteriken, deze zich explosief kunnen ontwikkelen doordat deze over komen vliegen van andere gebieden, waarbij de antagonisten in de meeste gevallen te laat zijn. Nu duidelijk is hoe mijn opdracht eruit gaat zien, ben ik begonnen met het plan van aanpak wat allemaal wel lekker vordert. De verleiding is al een paar keer te groot geweest om op een "office day" aan het verslag te blijven werken: vanuit het kantoor heb je een mooi uitzicht op alles wat er gebeurt, dus wanneer het even niet meer wilde ging ik met één van de gebroeders of één van de medewerkers mee om te zien wat er gebeurde en om foto's te maken.
Genoeg voor jullie over dingen die je amper kunt zien en wat jullie net zo veel zal interesseren als de gemiddelde grootte van die beestjes. Ik zit niet alleen maar oogstend of kijkend naar insecten in het veld, er is ook nog plaats voor een sociaal leven. Zo ben ik afgelopen vrijdag naar Marc geweest, een Australiër met een Canadees paspoort (of een Canadees met een Australisch paspoort, hij heeft er ieder geval twee) die sinds een jaar of 4 vanuit Canada naar Australië is gekomen. We hebben gewoon bij hem in de woonkamer gezeten, hij heeft namelijk een zoontje van een paar maanden oud en aangezien zijn verloofde doordeweeks met hem in de weer is wisselt hij haar af zodat ze in het weekend een beetje bij kan komen. Veel spannender dan dit wordt het niet, het onderwerp van gesprek kwam vaak neer over de verschillen tussen Australië, Canada en Nederland. De zaterdag had ik van alles wat ik graag wilde gaan doen, echter was ik tegen bedtijd het huis nog niet uit geweest. Zondag was ik van plan om in het begin van de dag bij Elliot en Steph langs te gaan, zij wonen samen en Steph is de dochter van Mark (1 van de gebroeders). Rond 12 uur vertrok ik voor een ritje van 40 minuten, echter had ik rond een uur of 3 hun huis nog steeds niet gevonden, en na dat ik bij een tankstation eens was gaan vragen waar ik nou eigenlijk zat en waar ik heen moest, bleek ik geeneens in de richting te zitten! Een uur daarna had ik met dank aan de pompbediende de weg gevonden, waarna Elliot en ik naar auto's zijn gaan kijken, volgende week zal Peter terug zijn en dan moet ik die fijn ute weer in leveren :(
Hier in huis bij Vicchay wordt altijd traditioneel Cambodjaans gekookt, de bijnaam rijstpikkers voor Aziaten is hierbij niet misplaatst: in plaats van brood eten ze rijst en in plaats van aardappelen eten ze.... rijst. Ze hebben een speciale rijstkoker die gedurende de hele dag de rijst op een eetbare temperatuur houdt (goed voor je weerstand tegen salmonella). Gisteren stond er varkensvlees op het menu samen met eendeneieren, wat op zich nog niet zo gek is, alleen zijn de eieren bevrucht en worden ze een paar dagen voor het uitkomen buiten de broedkamer gelegd zodat het jong zich niet verder ontwikkelt: het resultaat is dat er een bijna geboren eendenkuiken in zit, dit koken ze (in het ei) en dit eten ze dan (gepeld) op. Dit alles natuurlijk vergezeld door rijst. Omdat ik geen varkensvlees mag (religie enzo) en het idee van een heel eendenkuiken eten ook niet echt eetlustbevorderlijk werkte, ben ik maar wat inkopen gaan doen waarna ik restaurant De Gouden Bogen aan het gedaan voor een gevarieerde maaltijd met aardappelen, groenten en vlees. Vandaag stond er hier in huis kippenpootjes op het menu, zie foto's. Ik ben van plan om voor Vicchay en zijn moeder zuurkoolschotel te maken, zodat ze kennis maken met "normaal" eten.
Dat was het weer voor deze ronde,
No worries!
Wout
-
25 September 2013 - 14:59
Ans:
Ha Woutje,
Wat schrijf jij een leuk verslag.
Net zo leuk als je neef Rick. Kijk maar eens op Rover.nl
Een eendenkuiken opeten lijkt me niet zo gezond (walgelijk zelfs).
Succes verder en niet te vergeten: VEEL PLEZIER!!
Groetjes van tante Ans. -
25 September 2013 - 15:01
Mam:
Ha Wout, wat zul je dun zijn als je terugkomt, want eendeneieren eten met een kuiken erin, dat eet zelfs JIJ niet. Kan ik me iets bij voorstellen. Verder lijkt het er op dat je de weg (op het bedrijf) een beetje gaat vinden.
Groetjes -
26 September 2013 - 14:32
José Koopmans:
Ha die Wout, leuk om weer een verslagje van jou te lezen. Hebben ze in Australie geen navigatiesysteem om de goede weg te volgen?
Verder heel veel plezier en succes in Australie bij de fam. Schreurs.
Hoie, Fam. Koopmans VLB. -
05 Oktober 2013 - 21:13
Jolanda:
Hoi Wout,
We volgen je verhalen hier. Aswin heefd al op de site van het bedrijf gekeken.
Wel alles een maatje groter.
Mam zal je nog wel wat recepten moeten sturen!!??
Iets van zuurvlees of zo?
He, we blijven je volgen.
groetjes Jolanda en fam. -
14 Oktober 2013 - 19:07
Nellie:
Ha Wout,
Die eieren doen me aan China denken, Mia v.d. Steen vertelde daar ook ooit verhalen van "zwarte eieren" die ze dan bij een diner aangeboden kregen en wat werkelijk een delicatesse was, maar waar wij Europeanen natuurlijk van gruwen.
En die kippenpoten. Toen wij op excursie door Australië gingen werd ons verteld dat er van een kip echt niks weggegooid werd en de snavels en poten werden geëxporteerd naar China, waar ze werden gefrituurd en als knabbeltje opgepeuzeld. Dus Wout het is een voorrecht om in Australië kennis te maken met de Aziatische eetgewoontes, dat is dubbelop.
Het varkensvlees is natuurlijk wat minder, misschien kun je op jacht gaan en een lekker rund verschalken of een visje vangen, dat mag je toch wel allemaal eten of niet.
Om je even lekker te maken wij hebben gisteren onze buikjes weer helemaal rond gegeten bij Roelanzia waar we Oma haar verjaardag vierden.
Nou Wout succes met je onderzoek/project en wij vinden het wel heel interessant om te lezen hoe de biologische bestrijding werkt. Worden wij er ook nog een beetje slimmer van.
Groetjes van ons allemaal
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
